80. Zdarzenia, które wystąpiły po dniu, na który sporządzono sprawozdanie finansowe
- 1 lutego 2023 roku, w ramach emisji inauguracyjnej spod Programu EMTN, Bank wyemitował 3-letnie obligacje uprzywilejowane w formacie „Senior Preferred Notes” o łącznej wartości 750 mln EUR, z możliwością wykonania wcześniejszego wykupu po dwóch latach od emisji. Kupon emisji jest stały, na poziomie 5,625%, płatny rocznie do daty wcześniejszego wykupu, a po tym czasie zmienny, z płatnościami kwartalnymi. Agencja Moody’s Investors Service przyznała emisji rating na poziomie A3. Obligacje dopuszczone zostały do obrotu ma rynku regulowanym na Giełdzie Papierów Wartościowych w Luksemburgu.
- 9 lutego 2023 roku PKO Bank Hipoteczny S.A. (spółka zależna PKO Banku Polskiego S.A.) wyemitował w ramach Międzynarodowego Programu Emisji Listów Zastawnych – listy zastawne o łącznej wartości nominalnej 500 milionów PLN z terminem zapadalności w lutym 2026 roku.
- W dniu 16 lutego 2023 roku opublikowana została opinia Rzecznika Generalnego w sprawie C-520/21 dotyczącej możliwości dochodzenia przez konsumentów i Banki roszczeń wykraczających poza świadczenia spełnione na podstawie umowy kredytu, której nieważność została stwierdzona przez Sąd. Rzecznik Generalny uznał, iż:
- w zakresie roszczeń konsumenta – nie stoją one w sprzeczności z Dyrektywą, jednak zasadność takich roszczeń musiałaby wynikać z przepisów prawa krajowego i decyzja w tym zakresie należy do sądu krajowego. Rzecznik Generalny podkreślił, że nie oznacza to, że roszczenia konsumentów muszą zostać uwzględnione, a sądy krajowe mogą również skorzystać z przysługującej im kompetencji do oddalenia takiego powództwa, gdy stanowi ono nadużycie prawa.
- w zakresie roszczeń banków – przepisy Dyrektywy sprzeciwiają się możliwości występowania przez Bank z takimi roszczeniami wobec Konsumentów. Rzecznik nie wypowiada się natomiast bezpośrednio o innych potencjalnych formułach rozliczenia wartości pieniądza w czasie, w szczególności nie formułuje jednoznacznej tezy na temat sposobu definiowania pojęcia „kapitału”, podlegającego zwrotowi.
W ocenie Grupy, opinia Rzecznika Generalnego TSUE stanowi zdarzenie następujące po dacie sprawozdawczej niewymagające dokonania korekt zgodnie z MSR 10 Zdarzenia po zakończeniu okresu sprawozdawczego, z uwagi na fakt, iż:
- opinia Rzecznika ma charakter niewiążący,
- sprawa, w której zadane zostały pytania prejudycjalne do sprawy C-520/21 nie dotyczy roszczeń Banku. Roszczenia Banku przeciwko klientowi zostały zgłoszone w innej sprawie, w której także zadano pytania prejudycjalne o treści analogicznej do sprawy C-520/21. Sprawa ta jest zarejestrowana pod sygnaturą C-756/22,
- brak możliwości przewidzenia ostatecznego wyniku rozstrzygnięcia TSUE, w szczególności brak pewności, czy orzeczenie TSUE będzie zawierało jednoznaczne instrukcje, czy jedynie ogólne wytyczne pozostawiające sądom krajowym ocenę i decyzję co do szczegółowych rozwiązań,
- niepewność co do przyszłej praktyki sądów krajowych w zakresie wykonywania orzeczeń TSUE.
W opinii Grupy, opinia Rzecznika nie może stanowić podstawy do ujęcia jej skutków w koszcie ryzyka prawnego dotyczącego kredytów hipotecznych w CHF w niniejszym sprawozdaniu finansowym.
Rozpoznanie przez Grupę dodatkowych kosztów z tytułu ryzyka prawnego, będzie zależało w głównej mierze od zachowania się klientów tj. czy liczba pozwów wnoszonych przez klientów będzie zgodna z bieżącymi założeniami modelu, czy też opinia rzecznika TSUE będzie miała istotny wpływ na zwiększenie liczby pozwów.
Zdaniem Grupy, opinia Rzecznika oraz późniejsze rozstrzygnięcie TSUE mogą skutkować negatywnymi tendencjami wpływającymi na poziom szacowanego ryzyka, wynikającego ze zwiększonej skłonności klientów do pozwów sądowych. Na dzień publikacji niniejszego skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy nie jest w stanie oszacować potencjalnego wpływu tych czynników poza analizą wrażliwości zaprezentowaną w nocie 26 Koszt ryzyka prawnego kredytów hipotecznych w walutach wymienialnych.
W opinii Zarządu Banku, posiadane informacje na dzień 31 grudnia 2022 roku nie wskazują na ryzyko naruszenia wymaganych przepisami prawa minimalnych poziomów adekwatności kapitałowej, ani na zagrożenie co do przyjętego w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym założenia o kontynuacji działalności.